Praten over gevoelens is niet altijd makkelijk – zeker niet voor kinderen. Ze voelen van alles, maar weten vaak nog niet hoe ze dat moeten uiten. Woorden vinden voor boosheid, verdriet, angst of blijdschap is een vaardigheid die moet groeien. Gelukkig hoeft dat niet zwaar of ingewikkeld te zijn. Sterker nog: het kan juist heel leuk en speels!
In deze blog vertel ik hoe je als ouder of verzorger spelenderwijs met kinderen over gevoelens kunt praten. Want als het spelenderwijs mag, komt het vaak vanzelf.
Waarom spelenderwijs?
Kinderen leren via spel. Het is hun natuurlijke manier van ontdekken, begrijpen en verwerken. Door gevoelens te verkennen in een veilige, ontspannen setting, kunnen kinderen langzaam woorden koppelen aan wat ze vanbinnen ervaren. En jij? Jij krijgt een inkijkje in hun belevingswereld – zonder druk, zonder oordeel.
5 Speelse manieren om over gevoelens te praten
- Gebruik emotiekaarten of -dobbelstenen
Laat het kind een kaart of dobbelsteen pakken met een gezichtje erop bv. blij, boos, verdrietig, bang, trots en verveeld. Vraag daarna:
- “Wanneer voelde jij je zo?”
- “Wat gebeurde er toen?”
- “Wat zou jou kunnen helpen op zo’n moment?”
Het visuele helpt het kind om zich te herkennen in de emotie, en de vragen nodigen uit tot een gesprekje op hun eigen niveau.
- Teken over emoties
Pak potloden en papier en teken samen wanneer je boos, blij of verdrietig was. Soms zegt een tekening meer dan duizend woorden. En al tekenend kun je in gesprek raken.
- Emoties naspelen met poppetjes of knuffels
Laat een knuffel vertellen wat hij voelde vandaag. “Deze beer was zo bang in de klas...” Kinderen herkennen zich vaak in hun speelgoed en durven dan meer te delen. Bovendien kun je samen oefenen: “Wat zou jij doen als je beer was?”
- Gebruik verhalen en boeken
Voorleesboeken waarin gevoelens centraal staan, zijn goud waard. Stop even tijdens het lezen en vraag:
- “Hoe voelt hij/zij zich nu denk je?”
- “Heb jij je ook wel eens zo gevoeld?”
Zo leren kinderen niet alleen woorden te geven aan wat ze voelen, maar ook dat anderen deze gevoelens kunnen ervaren. Ze ontdekken dat iedereen gevoelens heeft – en dat het oké is om daarover te praten. Ook groeit hun inlevingsvermogen: ze leren beter begrijpen hoe een ander zich voelt.
- Maak een gevoelsdagboek of -poster
Maak samen een gewoonte van even checken: Hoe voel je je vandaag? Met stickers, kleurtjes of gezichtjes. Dit helpt kinderen om te leren dat gevoelens komen en gaan – en dat alle gevoelens er mogen zijn en dat ze dit kunnen uiten.
Belangrijk om te onthouden
Kinderen hoeven niet altijd direct met grote antwoorden te komen. Soms is er mogen zijn met wat je voelt al genoeg. Door spelenderwijs te praten, geef je ruimte, veiligheid en erkenning.
En weet je? Als jij als volwassene ook open bent over jouw gevoelens – op een manier die past bij het kind – geef je een krachtig voorbeeld. “Ik was vandaag een beetje zenuwachtig. Dat voel ik dan in mijn buik.” Zo leert het kind: gevoelens benoemen is normaal, en het lucht op.
Wil je hier meer over weten of merk je dat je kind wat hulp kan gebruiken bij het uiten van gevoelens? Neem gerust contact op – ik help je graag verder in mijn praktijk.